Na naszym blogu pojawiło się już wiele wpisów opisujących formę egzaminu na tłumacza przysięgłego w innych państwach. Dzisiaj dowiemy się, jak ten egzamin wygląda w Norwegii!
Struktura egzaminu zdawanego w Norwegii bardzo różni się od tej, którą znają tłumacze podchodzący do egzaminu w Polsce. Norweski egzamin jest podzielony na dwie części (tak jak w Polsce, ale…) – pierwsza polega na przetłumaczeniu wybranego tekstu w domu, a także dołączeniu do tłumaczenia uzasadnienia, w którym tłumacz omawia także literaturę teoretyczną oraz swój sposób pracy. Egzamin nie ma etapu ustnego, ponieważ w tym państwie uprawnienia tłumacza przysięgłego ustnego otrzymuje się zdając osobny egzamin – tego typu rozdzielenie uprawnień tłumacza przysięgłego na tłumacza ustnego i tłumacza pisemnego jest popularne na świecie. Nie oznacza to jednak, że wzrasta zdawalność – pozytywny wyniku egzaminu na tłumacza przysięgłego ustnego w Norwegii uzyskuje około 10-20% kandydatów. Egzaminatorzy oceniają bowiem nie samo tłumaczenie, ale także uzasadnienie, które dla komisji jest równie ważne, co przetłumaczony tekst. Nawet przy tłumaczeniu wysokiej jakości kandydaci mogą zostać odrzuceni ze względu na niedokładność lub błędy w uzasadnieniu. Nie jest to nic dziwnego – tego typu uzasadnienie to wizytówka tłumacza, pokazująca dużo dokładniej jego sposób pracy i pomysły oraz wiedzę na temat zawodu. Po ocenie wystawionej przez osoby sprawdzające kandydat otrzymuje cenzurę, która opisuje ocenę tłumaczenia oraz jego uzasadnienia.
Druga część testu na tłumacza przysięgłego w Norwegii, do której przystępuje się dopiero po pół roku, przeprowadzana jest już w warunkach egzaminacyjnych. Egzamin zdaje się korzystając z własnego komputera (bez dostępu do Internetu), ale z możliwością uprzedniego pobrania materiałów w domu. Egzamin trwa aż do 7 godzin (u nas są to 4h), podczas których egzaminowany musi przetłumaczyć trzy teksty: prawniczy, techniczny oraz ekonomiczny.
Czy zaskakuje Was taka forma egzaminowania? Chociaż w Norwegii egzamin na tłumacza przysięgłego zdecydowanie nie jest łatwiejszy niż ten obowiązujący obecnie w Polsce, to wiele osób podkreśla, że jest po prostu dużo bardziej życiowy.
