W Niemczech tytuł tłumacza nie podlega ochronie prawnej, dlatego może być stosowany przez każdego. Jednak, aby tłumaczyć dokumenty czy też dokonywać ustnych przekładów na potrzeby organów państwowych, trzeba spełnić pewne wymagania.
W Republice Federalnej Niemiec istnieje wyraźny podział na tłumaczy pisemnych (Übersetzer) oraz ustnych (Dolmetscher). Przepisy dotyczące zdobycia uprawnień do wykonywania zawodu nie są ujednolicone, autonomia poszczególnych landów powoduje, iż władze każdego z nich wyznaczają inne kryteria dla kandydatów na tłumaczy. Jednak wszędzie wymagane jest posiadanie wyższego wykształcenia i złożenie egzaminu na tłumacza. Taki egzamin jest zdawany przy Izbach Gospodarczych właściwych dla danego kraju związkowego (Industrie-und Handelskammer, IHK). Ważne jest to, iż kandydat zostaje dopuszczony do takiego egzaminu tylko po okazaniu zaświadczenia o ukończeniu kursu handlowo-ekonomicznego, który trwał co najmniej dwa lata. Można tutaj dodać, iż koszt kursu języka prawniczego to około tysiąca euro, sam egzamin zaś kosztuje około trzystu euro. Egzamin ma formę wielopłaszczyznową. W pierwszej kolejności kandydaci piszą dyktando, uzyskanie z niego pozytywnego wyniku pozwala na przystąpienie do właściwej części egzaminu. Polega ona na tłumaczeniu pisemnym czterech tekstów z języka niemieckiego i na język niemiecki oraz napisaniu wypracowania. Pozytywny rezultat z części pisemnej jest przepustką do części ustnej. Aby mieć uprawnienia do tłumaczenia w celach urzędowych, notarialnych czy prawnych, niezbędne jest zaprzysiężenie i uzyskanie mianowania.
Niezależność poszczególnych landów niemieckich powoduje, że wymagania stawiane tłumaczom mogą się różnić. Przykładowo w Nadrenii Północnej-Westfalii, aby wykonywać zawód tłumacza przysięgłego, trzeba figurować w specjalnym spisie. Aby nazwisko tłumacza zostało w nim zawarte, kandydat musi przedstawić kopię dowodu osobistego, zaświadczenie o niekaralności, zaświadczenie o zameldowaniu, cudzoziemcy spoza Unii Europejskiej muszą jeszcze dostarczyć zezwolenie na pobyt stały oraz zezwolenie na wykonywanie wolnego zawodu. Konieczne jest również udowodnienie, iż kandydat posiada wymagane umiejętności zawodowe. Kryterium kwalifikacji zależy od prezesów der Oberlandesgerichte; na terenie Nadrenii Północnej-Westfalii każdy z prezesów ma inne oczekiwania wobec dokumentów, przykładowo w Hamm i Düsseldorf trzeba mieć wyższe wyniki na dyplomie studiów filologicznych lub z egzaminu państwowego z języka złożonego przy IHK niż w Köln. Konieczne jest także udowodnienie znajomości języka prawnego i prawniczego w zakresie co najmniej prawa cywilnego i karnego, czyli należy przedstawić referencje, świadectwa ukończonych kursów itp.
W Niemczech funkcjonują instytucje zrzeszające tłumaczy, są to Stowarzyszenie Zawodowe Tłumaczy Ustnych i Pisemnych w Niemczech (FDÜD – Der Berufsverband für alle Dolmetscher und Übersetzer in Deutschland) oraz Federalne Stowarzyszenie Tłumaczy Niemieckich (Bundesverband der Dolmetscher und Übersetzer e.V. BD).
