Wybierając imię dla dziecka rodzice kierują się różnymi czynnikami: modą, popkulturą, tradycją rodzinną, symboliką, a czasami nawet numerologią. Zdarza się, że chcąc nadać dziecku niezwykłe imię sięgają po wyrazy pospolite, ośmieszające, nieprzyzwoite, bądź w postaci obcej, nie przyswojonej. Z myślą o takich przypadkach Rada Języka Polskiego przygotowała listę zaleceń, którymi należy się kierować przy wyborze imienia.
Komisja Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN określa, że nie powinno się nadawać imion pochodzących od wyrazów pospolitych, takich jak bławatek, goździk, czy antena. Podobnie jest z nazwami geograficznymi – nie nazwiemy dziecka Korea czy Malta. Oficjalne imię nie może mieć formy zdrobniałej, więc mimo tego, że do dziecka będziemy się zwracać Marysiu, to w oficjalnych dokumentach musi pozostać Marią. Należy bezwzględnie unikać nadawania imion, które budzą ujemne skojarzenia np.: Belzebub, Kurtyzana, Lucyfer.
Forma imienia powinna być przyswojona przez język polski, a więc nazywajac dziecko musimy pamiętać, że mamy Jana, a nie Johna; Katarzynę, a nie Catherine. W przypadku nadawania imion nowych, na które moda może przeminąć, zanim wejdą do zbioru imion polskich, zaleca się stosowanie pisowni oryginalnej, np. Dustin, Jessica, a nie Dżastin, Dżesika.
Polska Akademia Nauk zaznacza, że dziecko może mieć maksymalnie dwa imiona, zapisane zgodnie z zasadami polskiej współczesnej ortografii (nie możemy stosować pisowni archaicznej). Imię ma być zgodne z płcią dziecka, wyjątkiem jest imie Maria, które można zgodnie z tradycją nadać jako drugie imię chłopca.
Przede wszystkim rodzice muszą kierować się dobrem dziecka, ponieważ nieprzemyślana decyzja może już na starcie zdyskredytować pociechę wśród rówieśników. Trzeba zdawać sobie sprawe z tego, jak ten wybór wpływa na człowieka, ponieważ imię jest wizytówką na całe życie.
Update z dnia 01.03.2015
1 marca 2015 weszła w życie ustawa pozwalająca na zapis imion w języku obcym zgodnie z ich oryginalnym zapisem. Wcześniej obowiązywał zapis imion pochodzenia obcego zgodnie z wymową, stąd Dżesika i Dżastin.
Autor artykułu- Elżbieta Latusek
