Jak wiemy, tłumaczem przysięgłym, pod warunkiem spełnienia określonych warunków, może zostać niemal każdy obywatel UE, EFTA oraz Szwajcarii. Jak jednak w praktyce wygląda umożliwienie tłumaczom, którzy nabyli uprawnienia poza granicami Polski, wykonywanie swojego zawodu?
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 listopada 2010 r. osoba taka, chcąc wykonywać zawód tłumacza przysięgłego w Polsce, zobowiązana jest do odbycia stażu adaptacyjnego. Na żądanie ministra, musi ponadto zdać egzamin kompetencyjny, składający się z części pisemnej oraz ustnej przed Państwową Komisją Egzaminacyjną. Wygląda on podobnie do tego, zdawanego przez kandydatów na tłumaczy przysięgłych.
W ciągu 120 minut testu zdający ma za zadanie przetłumaczyć jeden oficjalny dokumenty z języka obcego na polski oraz z języka polskiego na język obcy. Na egzaminie ustnym podobnie jak w przypadku egzaminu na tłumacza przysięgłego, zdający dokonuje przekładu w sposób konsekutywny oraz a vista.
Staż adaptacyjny musi się odbywać pod kuratelą opiekuna, którym może zostać jedynie tłumacz przysięgły, sprawujący swoje obowiązki nieprzerwanie, od co najmniej 3 lat. O długości jego odbywania decyduje minister, z zastrzeżeniem, że staż nie może trwać krócej niż trzy miesiące. Program ustalany jest indywidualnie dla każdego tłumacza.
Po zakończeniu stażu, opiekun przygotowuje raport z jego przebiegu, na podstawie którego oceniane są umiejętności tłumacza. Jeżeli opiekun wystawi negatywną notę, osoba, starająca się o umożliwienie dokonywania przekładów wierzytelnych w kraju, ma prawo do złożenia wniosku o organizację kolejnego stażu adaptacyjnego w terminie 30 dni. W przypadku uzyskania oceny pozytywnej nabywa uprawnienia do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego na terenie Polski.
