Zgodnie z Kodeksem Tłumacza Przysięgłego, osoba posiadająca uprawnienia do uwierzytelniania przekładu, zajmuje się tłumaczeniem i poświadczaniem tłumaczeń z oryginałów pism procesowych oraz ich odpisów, a także dokumentów prywatnych i urzędowych, lub firmowych (wraz z odpisami), a także tekstami niesygnowanymi. Oznacza to, że wszelkie teksty noszące znamiona dokumentów prawnych podlegają kompetencjom tłumacza przysięgłego, a przekład zwykły tego typu tekstów nie będzie respektowany np. w sądzie, czy urzędzie.
Tłumaczenie tego typu tekstów należy do głównych zadań, a także do obowiązków tłumacza przysięgłego. O tym, że wykonywanie zleceń, do których tłumacz jest uprawniony, jest jego obowiązkiem, świadczy fakt, że za przerwę w przyjmowaniu zleceń trwającą dłużej niż 3 lata, osoba taka może być pozbawiona uprawnień. Wynika to z faktu, że tłumacz jest zobowiązany do nieustannego rozwijania swoich umiejętności i poszerzania kwalifikacji, jeśli zatem przez trzy lata nie korzysta ze swoich uprawnień, można przypuszczać, że jego kwalifikacje spadły.
Poza doskonaleniem zawodowym, tłumacz przysięgły jest również zobowiązany wspomagać swoich kolegów po fachu w trudnych zadaniach, lub takich, które mają bardzo krótki termin realizacji i tłumacz potrzebuje przy nich wsparcia. Poza oferowaniem pomocy, tłumacz jest również zobowiązany korzystać z pomocy tzw. warsztatowych. Należą do nich wszelkiego rodzaju słowniki, encyklopedie, podręczniki oraz inne źródła, które mogą pomóc w prawidłowym dokonaniu przekładu.
Obowiązek korzystania z pomocy, jest również prawem, jakie tłumacz posiada. Ma on prawo konsultacji z rodzimymi użytkownikami języka obcego, którego dotyczy tłumaczenie. Posiada również prawo do skorzystania ze słownika podczas tłumaczenia ustnego, do zażądania dostosowania tempa do możliwości tłumacza oraz prawo do proszenia o wyjaśnienie kwestii budzących wątpliwości w tłumaczeniu, podczas przekładu ustnego.
Tłumacz musi wykonywać swoje obowiązki z należytą starannością i zgodnie ze swoimi kompetencjami. Musi zachować bezostność oraz dochować tajemnicy danych zawartych w dokumentach, gdyż w przeciwnym razie może ponieść konsekwencje prawne.
Przyjmowanie zleceń odbywa się raczej dowolnie, za wyłączeniem tych, które pochodzą od organów administracji państwowej, gdyż takich zleceń tłumacz nie może odrzucić, nie mając ku temu istotnego powodu, do których można zaliczyć np. zobowiązania wobec innych osób, bądź choroba, brak kwalifikacji ze względu na obecność specjalistycznego słownictwa i zbyt mało czasu na uzupełnienie wiedzy.
Tłumacz nie może ani odmówić organom państwowym, sądom, Policji i prokuraturze, ani też dyktować im dowolnych stawek, ponieważ te wyraźnie ustala rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego. Inaczej jednak sprawa przedstawia się w odniesieniu do zleceń od osób prywatnych, lub firm, które poprzez biuro tłumaczeń zostaną poinformowani o zupełnie innych stawkach, które dyktują tłumacze.
